اگر در کل عمرم به یک چیز باور داشته باشم قدرت دو نفری است که عاشق همدیگرند. من به اینکه عشق میمیرد اعتقادی ندارم. عشق درست مانند یک شعلۀ جاودان در زندگی ما میسوزد و در مقابل رنجها و سختیهایی که سر راه قرار میگیرند مقاومت میکند. زوجهای بسیاری به دفتر من آمدهاند که یکی یا هر دو مدعی بودند دیگر عاشق همدیگر نیستند و فقط در کوتاهمدت هیجانهایشان برانگیخته میشود و بلافاصله فروکش میکند. من باور ندارم که در این موارد باید آتش عشق را دوباره شعلهور کرد، بلکه معتقدم روی شعلۀ کوچکی که هنوز در رابطه مانده هیزم بریزیم تا دوباره به آتشی طغیانگر تبدیل شود. زیرا آنچه رویکرد های دیگر در زوج درمانی به کار می گیرد یک نگاه مشکل مدار است بدین معنا که در جلسات زوج درمانی تلاش می کنند مشکلات رابطه را یافت کنند و در ادامه به حل آنان بپردازند اما آنچه نقطه افتراق زوج درمانی راه حل محور با دیگر مدل های زوج درمانی می باشد در دو نکته است:
یک: تشکیل رابطه ای که در آن نقاط مثبت همدیگر را تقویت و نقاط منفی یکدیگر را کمرنگ تر کنیم.
دو: در رابطه زناشویی در مورد پیشرفت ها صحبت کنیم و نه صرفا مشکلات آن رابطه.
این دو انتخاب ما را به سمتی می کشانند که می توان آن را “ازدواج راه حل محور” نامید.
منبع: ازدواج راه حل محور (پنج عادت ساده که بهترین ها را در رابطه زناشویی برایتان به ارمغان می آورد)، نوشته الیوت کانی، ترجمه مصطفی قلاوند، نشر ارجمند